SpeziaLITA #15 - why not both w wersji Derby d'Italia

kwi 03, 2022

Juventus i Inter w niedzielę, 3 kwietnia spotkają się w kluczowym meczu 31. kolejki Serie A 2021/22. Prawdopodobnie najważniejszy mecz w Italii może przybliżyć Starą Damę do walki nawet o tytuł, a Inter oddalić od mistrzowskiej patery. Starcie na Allianz Stadium w Turynie będzie więc kluczowe.

Warto jednak przypomnieć o kilku nazwiskach, które grały w obu klubach. Było paru takich zawodników, schemat był głównie taki, żę w jednym z klubów spędzili wiele lat, a drugi klub wręcz był jak epizod - sezon, dwa i stamtąd odchodzili.

Przedstawię Wam dziś pięć nazwisk. które mogą utożsamiać się z obydwoma klubami. Są to nazwiska doskonale znane fanom piłki włoskiej, ale warto sobie co nieco odświeżyć. Zapraszam do lektury!

ROBERTO BAGGIO

Juventus 1990-1995, 200 meczów 115 goli
Inter 1998-2000, 59 meczów 17 goli

Il Divin Codino to postać nieodłącznie kojarząca się z Juventusem. Jego transfer z Fiorentiny do Juventusu wywołał we Florencji zamieszki. W Turynie raz wygrał Scudetto i Coppa Italia. W 1993 roku wygrał z Juve Puchar UEFA, a w 1995 odszedł do Milanu - rok później Juve cieszyło się z ostatniej Ligi Mistrzów po dziś dzień - trofeum, którego Baggio nigdy nie wygrał.

Trzy lata po odejściu z miasta kojarzącego się z Fiatem, znów trafił do klubu z Mediolanu - tym razem do Interu, gdzie trafił z Bolonii. Wraz z Ronaldo i Ivanem Zamorano miał tworzyć najlepszy ofensywny tercet jaki widziały Włochy. Niestety, jego przygoda w Mediolanie po raz drugi okazała się klapą - Inter przez dwa lata z Baggio nie był nawet raz w top3. W Interze czekał prawie 4 miesiące na debiutanckiego ligowego gola - strzelił go 20 grudnia 1998 z Romą. W 2000 roku odszedł do Brescii, gdzie znów pokazywał piłkarską magię.

ANDREA PIRLO

Inter 1998-2001, 40 meczów
Juventus 2011-2015, 164 meczów 19 goli

Zawodnik kojarzący się z Milanem i końcówką sukcesów ery Berlusconiego. Jeden z największych wyrzutów sumienia Interu, oddany bez żalu. Do Juve trafił w 2011 za darmo, świeżo po ostatnim tytule Milanu w lidze do dziś.

W Juventusie napisał ciekawą historię - to z nim w składzie zaczęła się długa seria mistrzostw kraju, a także Juve zawitało do finału Ligi Mistrzów w 2015 roku. Cztery mistrzostwa w cztery lata (jeśli dodamy Milan to 5 Scudetto w 5 lat), do tego dwa superpuchary i jeden krajowy puchar.

ROBERTO BONINSEGNA

Inter 1969-1976, 197 meczów 113 goli
Juventus 1976-1979, 58 meczów 22 gole

Zawodnik najbardziej znany z gola w finale Mundialu 70' z Brazylią, który w momencie rozpoczęcia turnieju miał raptem jeden mecz w kadrze na koncie i to rozegrany 3 lata wstecz, gdy jeszcze grał w Cagliari. Swoje jedyne klubowe trofea wygrywał w obu klubach, o których dziś mowa - z Interem zdobył jedynie jedno Scudetto, w Turynie Scudetto świętował dwukrotnie. Dorzucił do tego jeszcze Puchar UEFA oraz Coppa Italia - to w barwach Starej Damy. Był dwukrotnym Capocannoniere ligi oraz raz pucharu krajowego na Półwyspie Apenińskim.

ZLATAN IBRAHIMOVIC

Juventus 2004-2006, 92 mecze 26 goli
Inter 2006-2009, 117 meczów 66 goli

Kolejny z piłkarzy który grał zarówno w Interze, Milanie jak i Juventusie, a znajduje się na tej liście. Do Juve przyszedł w czasach Fabio Capello. Raz nawet nie zagrał w meczu, bo klub dowiedział się, że użył maści na łuszczycę, która zawierała kortyzon, a Juventus nie chciał ryzykować, na mocy dość niedawnych oskarżeń o doping w związku z dr Agricolą. Zlatanowi ciężko było się z tym pogodzić, bo używał tego od czasów Ajaksu i było to dla niego normalne.

Był w obu mistrzowskich drużynach z sezonów, gdzie Juve zabrano tytuły przez aferę Calciopoli. Na mocy spadku do Serie B Starej Damy, przeniósł się do Interu, gdzie także wygrał tytuły mistrza kraju, jednak nie dwa a trzy razy -  w 2009 odszedł z klubu do Barcelony w ramach wymiany za Samuela Eto'o i rok później to właśnie Kameruńczyk cieszył się z wygrania Ligi Mistrzów, której tak bardzo brakuje Szwedowi do kolekcji.

FABIO CANNAVARO

Inter 2002-2004, 74 mecze 3 gole
Juventus 2004-06 oraz 2009-10, łącznie 128 meczów 7 goli

Ostatni po dziś dzień piłkarz, który jako obrońca zdobył Złotą Piłkę. Stało się to w 2006 roku po fantastycznym Mundialu i między innymi - odejściu z Juventusu. W Starej Damie znalazł się dzięki wymianie między Interem a Juve - do Mediolanu trafił Fabian Carini, urugwajski bramkarz. Nie wygrał żadnego trofeum podczas pięciu sezonów gry w obu klubach - Scudetto za 2004/05 zostało Juventusowi cofnięte, to samo z sezonem 2005/06. Po karnej relegacji do drugiej ligi, odszedł do Realu Madryt.

Niedawno przewijał się jako potencjalny kandydat na stanowisko trenera polskiej reprezentacji, miał oczarować przygotowaniem Cezarego Kuleszę, ale dużo mówiło się o tym, że jego środowisko rozpuszczało plotki o osobie Cannavaro, aby ten przypomniał się w Italii w celu uzyskania ciekawej posady.

Marcin Ziółkowski

Obywatel polski, mental włoski. Polak z urodzenia, Włoch z duszy. Miłośnik Zdenka Zemana, ale tego z czasów Foggii.

Great! You've successfully subscribed.
Great! Next, complete checkout for full access.
Welcome back! You've successfully signed in.
Success! Your account is fully activated, you now have access to all content.